این نوع چرم با محکمترین انواع چرمها برابری میکند. در عین حال ، بسیار نرم و قابل انعطاف است. در زمانهای گذشته چرم مراکشی را با دوختن پوستها ، دباغی دباغی میکردند. در آن روش ، پوست را به شکل مشک ، کشکول یا بطری در میآورند. سیس آن را با مقداری سماق پر میکردند و در ظرفهای پرشده از همان محلول شناور میساختند. سپس بوسیله تیغههای چوبی در حال چرخیدن ، به روی پوست ضربههایی وارد میشد و به ساخت چرم کمک میکرد.
این نوع چرم در رده چرم های محکم قرار می گیرد ولی در عین حال بسیار نرم و انعطاف پذیر می باشد.
از این نوع چرم بیشتر برای صحافی کتابها استفاده میشد. امروزه این چرمها برای تهیه کالاهای چرمی ظریف مانند کیفهای زنانه ، کیفهای دستی و جیبی مردانه استفاده میشود.
چرم مراکش (که همچنین به نام لووانت، فرانسوی Maroquin یا Saffian آلمانی از Safi، یک شهر مراکشی مشهور از چرم است) یک فرم نرم و قابل انعطاف از چرم است که به طور گسترده ای برای دستکش و بالش های خانم ها و کفش های کمربندی مردان استفاده می شود، اما به طور سنتی همراه با bookbindings، کیف پول، لنت برای چمدان خوب، و مانند آن.
اصل چرم مراکش به اروپا از مراکش وارد شد، و از اواخر قرن 16th به دلیل قدرت و به دلیل قدرت طلایی، در کتابخانه های لوکس در کشورهای غربی ارزیابی شد. از تاریخ زودتر نیز در دنیای اسلام استفاده شده است.
بهترین نمرات چرم مراکش چرم بز و پوستی است، اما در اواخر قرن نوزدهم دیگر پوست ها اغلب در عمل جایگزین شدند، به خصوص پوست گوسفند و پوست گوساله. به عنوان مثال، مراکش فرانسوی انواع مختلفی از پوست گوسفند است.
فرایند برنزه شدن به طور گسترده ای متفاوت بود، اما مواد آرام بخش سحابی ساداک بود. فرایند برنزه سازی سنتی ماهر و دقیق بود؛ با توجه به برنامه، آماده سازی یا برای پایان دادن به دقت و صاف شدن هدف، یا دانه را در الگوهای مختلف مانند دانه های مستطیلی، سنگ ریزه و یا به ویژه در الگوی پرنده چشم می شود. چرم مراکش همیشه عملا رنگ شده است، معمولا به طور معمول قرمز یا سیاه است، اما سبز، قهوه ای و یا رنگ های دیگر نیز در دسترس هستند، و در زمان های مدرن محدودیت خاصی بر رنگ وجود ندارد.